(12) Шейлеликде, Алла мүъминлере җанларыныц, малларының дерегине сылаг хөкмүнде җеннети багш эдпәр... (Тоба, 111).

Небсиңи ве малыңы Алла Тагала сатмак хем-де Оңа гул болмагың, эсгер болмагың нә дереҗеде газанчлы сөвдады-гьша, нә дереҗеде бейик бир мертебедигине дүшүнмек ислесең, шу мысалы хекаяҗыгы диңле:

Бир заман бир патыша өз раятындан ики адамың хер бирине аманат бир мүлк берйәр. Ол мүлкде фабриклер, гыммат бахалы машынлар, ат, яраг-эсбап кимин дүрли затлар бар экен. Эмма галагоплы бир уруш заманы болансоң, хич бир зат дурнуклы дәлди, я йыкылып бербат болҗак, я-да үйтгәп гитҗекди.