Evet, hergün, her zaman, herkes için bir âlem gider; taze bir âlemin kapısı kendine açılmasından, geçici herbir âlemini nurlandırmak için ihtiyaç ve iştiyakla

cümlesini bin def’a tekrar ile o değişen perdelerin herbirisine bir ُ ı bir lâmba yaptığı gibi öyle de: O kesretli, geçici perdeleri ve o tazelenen seyyar kâinatları karalıklandırmamak; ve âyine-i hayatında in’ikas eden sûretlerini çirkinleştirmemek; ve lehinde şâhid olabilen o misafir vaziyetleri aleyhine çevirmemek için, o cinayetlerin cezalarını ve Padişah-ı Ezelî’nin şiddetli ve inatları kıran tehditlerini Kur’an’ı okumakla takdir etmek ve nefsinin tuğyanından kurtulmaya çalışmak hikmetiyle, Kur’an, gayet manidar tekrar eder ve bu derece kuvvet ve şiddet ve tekrar ile tehdidât-ı Kur’aniyeyi hakikatsiz tevehhüm etmekten, şeytan bile kaçar. Onları dinlemiyen münkirlere cehennem azâbı ayn-ı adâlettir, diye gösterir.