1- (ٯ ) ile atf. 2- nin tekrarı. 3- Zamirü’l-fasl olan 4- edatı. 5- Felah yollarının adem-i zikriyle nin âmm ve mutlak bırakılması gibi “beş me’haz”dan ibârettir.

Birincisi: (ٯ ) ile yapılan atf, her iki cümle arasında bulunan münâsebete binâen yapılmıştır. Zîra birinci saadet-i âcile olan hidâyet semeresine işârettir. İkinci hidâyetin semere-i âcilesine işârettir. Evet, herbir mâkabline bir fezleke, bir icmaldir. Fakat erkân-ı İslâmiye me’haz tutulmakla, birinci yi birinci ye rabtı ve ikisinin de ümmi mü’minlere tahsisi; ve keza erkân-ı îmaniye ile yakîn me’haz tutulmakla ikinci yi ikinci ye rabtı ve ikisinin de ehl-i kitab mü’minlere ircaı daha evlâdır.

İkincisi: nin tekrarı, her iki saadetin gerek hidâyete, gerek onların medih ve senalarına müstakil ve ayrı ayrı gayeler ve sebebler olduklarına işârettir. Fakat ikinci nin hükmüyle beraber, birinci ye işâreti daha evlâdır.

Üçüncüsü: Zamirü’l-fasl olan , ehl-i kitabdan olup Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm’a îman etmeyenlere bir ta’riz olmak üzere bu cümle ile yapılan hasrı te’kid etmek ile beraber, güzel bir nükteyi tazammun etmiştir. Şöyle ki: