Биринчи Жаҳон урушининг бешинчи йили бир ажиб тушда мендан сўралди: "Мусулмонларга келган бу очлик, бу зойиъоти молийя ва машаққати баданийя недандур?" тушда деган эдим:

"Жаноби Ҳақ ўзи берган айрим молдан ўндан бирини* ва ёки баъзи молдан қирқдан бирини** то бизга камбагалларнинг дуоларини қозантириш, кин ва ҳасадларини манъ этиш учун биздан истади. Биз ҳирсга берилиб очкузлик қилдик, бермадик. Жаноби Ҳақ йиғилиб қолган закотни - қирқдан ўггизини, ўндан саккизини олди.

Яна, ҳар йили фақат бир ой мобайнида етмиш ҳикмати бўлган бир очликни биздан истади. Биз нафсимизга ачиндик: вақтинчалик ва лаззатли бир очликни чекмадик. Жазосига Жаноби Ҳақ бизга етмиш жиҳатла балоли бўлган бир навъ рузани беш йил жабран туттирди.

* ҳошия. Яъни, ҳар йили янги берган бугдой каби моллардан ўндан бирини.

** ҳошия. Яъни, эскидан берган қирқданки, ҳар йил голибан ва лоақал рибҳи тижорий ва насли ҳайвоний жиҳати билан ул қирқдан ҳар йили янгадан ўн адад беради.