Эй дардига дармон излаётган хаста!

Хасталик икки қисмдир: Бир қисми ҳақиқий, бир қисми ваҳмийдир.

Ҳақиқий қисми шуки: Шофийи Ҳакийми Зулжалол ер курраси бўлмиш улкан дорихонасида ҳар дардга бир давони тайёрлаб қўйган. У даволар дардларни истайдилар. Яъни ҳар дардга бир дармон яратган. Даволаниш учун дориларни олиш, истеъмол этиш тўғри, аммо таъсирни ва шифони Жаноби Ҳақдан деб билмоқ керак. Дармонни У берганидек, шифони ҳам У беради.

Мутахассис, диндор табибларнинг тавсияларига амал қилиш аҳамиятли бир доридир. Чунки аксар хасталиклар суиистеъмоллардан, парҳезсизликдан ва исрофдан ва гуноҳлардан ва сафоҳатдан ва диққатсизликдан келади. Диндор табиб, албатта ҳалол бир доирада насиҳат қилади ва тавсиялар беради. Суиистеъмоллардан, исрофлардан ман этади, тасалли беради. Хаста ўша тавсия ва тасаллига амал қилса, хасталиги енгиллашади, қийинчилик ўрнига бир енгиллик беради.