деган Фармони Илоҳийнинг икки порлоқ ва жуда қувватли ҳужжатлари ва тафсири бўлган "Ўнинчи Сўз"ни ҳамда "Иигирма тўққизинчи Сўз"ни инъом этди, мункирларнинг унини ўчиртирди. Яна тўққиз ва ўн йил кейин эса, иймони ҳашрийнинг ҳар қандай ҳужумга бардошли у икки метин қалъасидан иккинчиси бўлмиш бошда зикр этилган ояти акбарнинг тафсирини бу рисола ила икром этди. Хуллас, бу "Тўққизинчи Шуъа" мазкур оятлар ила ишора этилган тўққиз "Олий Мақом" ва бир муҳим "Муқаддима"дан иборатдир

(Ушбу муқаддима Ҳашр ақидасининг жуда кўп руҳий фойдалари ва ҳаётий натижалари орасидан биргина натижаи жомиъани мухтасар шаклда баён қилади ва ҳаёти инсонияга, хусусан, унинг ҳаёти ижтимоиясига қай даражада керакли ва зарурий эканини изҳор этади. Ва бу иймони ҳашрий ақидасининг жуда кўп ҳужжатларидан биргина ҳужжати куллиясини мухтасар шаклда кўрсатадиган ва у ақидаи ҳашрия қанчалик очиқ-равшан ва шубҳасиз эканини ифода этадиган "Икки Нуқда"дан иборатдир.)