Дүньеден өтен әхли хайванат ве ынсаныет болса азатлыга етенлердир. Олар өз везипелерини битирип, өмүрлерини өтүрерлер, бу дарыл-паныдан (өтегчи дүнйәден) рухы хошаллык ичинде, гохсуз-галмагалсыз, говгасыз-урушсыз бейлеки бир әлеме гидерлер. Гой, оларың ерине башгалар гелсинлер, борч ве везипелерини берҗай этсинлер. Әхли хайванат ве ынсаныет үчин бу дүнйә инмек гуллуга алынмакдыр, өзүне табшырлан везипәниң башына атлы-яраглы гелмекдир. Бүтин җанлы-җандарлар гуллукдадыгына бегенйән эсгерлер, догручыл ве эденинден хошал гуллукчьшардыр. Бу әлем җахандан эпцщлйән овазлар болса, бир ише башлаҗак боляның зикир чекмеси ве тесбих санамасы, я-да иши гутарандыгы үчин шүкүри ве рахатланмагы, я-да хөвес билен ишлемегиниң кейпинден дөрән нагмаларыдыр. Бүтин барлык ол мүъминиң назарында Сейиди Кериминиң ве Мәлики Рахымы-ның сөйгүли хызматкәрлеридир, хабыбы гуллукчыларыдыр, ширин китабыдыр. Ине, шейле якымлы, бейик ве датлы хакыкатлар имандан дөрейәндир.