Dijetarët (4) dhe poetët (5) ngaqë mbështeten tek inteligjenca e tyre dhe ambicja, gjithmonë mbeten të varfër, kurse shumë budallenj e të pafatë, nga gjendja e tyre përfitojnë më shumë se ta.

Shën. (4) : Nga ministrat e mençur të mbretit të famshëm dhe të drejtë të persianëve, është pyetur me kureshtje:

" Pse dijetarët trokasin tek dera e kryetarëve dhe kryetarët nuk trokasin tek dera e dijetarëve, kur dihet se dija qëndron mbi sundimin?"

Ai u është përgjigjur në këtë mënyrë:

"Kjo vjen nga dituria e dijetarëve dhe nga padituria e kryetarëve. Domethënë, kryetarët nuk dinë ta vlerësojnë dijen, që të shkojnë tek dera e dijetarëve për ta kërkuar atë. Dijetarët nga dija e tyre, që dinë ta vlerësojnë mallin e vet, e shesin atë tek dera e kryetarëve". Ky dijetar, në një formë të bukur dhe të hollë, duke krahasuar këtë ndryshim të sjellshëm ka theksuar shkakun e poshtërsisë së dijetarëve, që si rezultat i krenimit për shkencën e tyre, detyrohen të bëhen lypsa.

Hysrev

Shën.(5) : Edhe kjo ndodhi e përforcon këtë pohim. Shteti francez u jepte diplomë lypsi poetëve, ngaqë dinin për të kërkuar, pra për të lypur.

Sulejman Rushdi

kundërshtim me aftësinë dhe vullnetin. Vogëlushëve sa më tepër u shtohet aftësia, aq më shumë u pakësohet edhe rrisku.

“Bindja është një thesar që nuk soset kurrë.”

Ambicja është një minierë vështirësish dhe poshtërsish.

Ky hadith e sqaron mjaft mirë temën tonë.

Shkaku i tretë i ambicjes: Ambicja njeriut ia thyen sinqeritetin dhe ia shqetëson rrugën e mbarë të punëve të mira të jetës së mbrapme, sepse: Po qe se një njeri i devotshëm ka ambicje, kërkon dhe pret nderim ndaj vetes. Kur e kryen atë qëllim për vetveten, e humb sinqeritetin ndaj Zotit xh.sh.. Duhet pasur kujdes ndaj kësaj dukurie, sepse ka rëndësi të veçantë.