( İsm-i Âzamına Dâir Yedinci Nükte-i Âzam Ve Altı İsm-i Âzamın Altı Nüktesinin Yedincisi.)

Bu risâle benim nazarımda çok mühimdir. Çünkü, içinde çok mühim ve ince olan esrar-ı îmaniye inkişaf ediyor. Bu risâleyi anlayarak okuyan adam îmanını kurtarır inşâallah. Maatteessüf ben burada kimse ile görüşemediğimden, kendime tebyiz edip yazdıramadım. Bu risâlenin kıymetini anlamak istersen, başta bulunan “İkinci” ve “Üçüncü” meyve’yi ve âhirdeki hâtimeyi ve hâtimeden iki sahife evvelki mes’eleyi evvelce dikkatle okuduktan sonra tamamını teenni ile mütalâa eyle!..

ALTI İSM-İ ÂZAMIN ALTI NÜKTELERİNİN ’e DAİR YEDİNCİ NÜKTE-İ ÂZAMIDIR

âyetinin bir muhteşem nüktesiyle, meşhur bir kasem-i nebevînin işâretiyle ve ilhamiyle hissettiğim gâyet güzel ve çok şirin ve nihayet derecede lâtif üç meyve-i tevhid ve üç muktazisi ve üç hüccetine dâir bir nüktedir.

İşte, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm yemin ettiği vakit, en çok isti’mal ve tekrar ile her zaman fermân ettiği şu

kasemidir. Ve bu kasem gösteriyor ki, şecere-i kâinatın en geniş dâiresi ve en müntehası ve nihâyâtı ve teferruatı dahi Zât-ı Vâhid-i Ehad’in kudretiyle ve irâdesiyledir.