У лаззатлар ўтувчи ва аламлидир. Агар Жаноби Ҳақнинг илтифототи раҳмати ва эҳсонотининг мевалари жиҳатидан севса ва у эҳсон ва илтифототнинг даражаи лутфларини тақдирлаш суратида камоли иштаҳа ила лаззат олса, ҳам маънавий бир шукр, ҳам аламсиз бир лаззатдир.

§ Учинчи Нуқта: Жаноби Ҳақнинг асмосига нисбатан муҳаббатнинг табақалари бор. Собиқан баён этганимиздек, одам баъзан осорга муҳаббат сурати-ла асмони севади, баъзан асмони камолоти Илоҳийянинг унвонлари экани жиҳати-ла севади. Баъзан инсон жомийяти моҳйиат жиҳати-ла ҳадсиз эҳтиёжот нуқтасида асмога муҳтож ва муштоқ бўлади. Ва ўша эҳтиёж-ла севади. Масалан: Сен шафқат туйганинг бутун ақрабо ва фуқаро ва заиф ва муҳтож махлуқотга нисбатан салгина мададга муҳтож эканликларини ҳис этиб турганингда, дейлик, биттаси пайдо бўлсада, худди сен истаётганингдек уларга яхшилик қилса, у зотнинг инъом этувчи унвони ва карийм исми нақадар сенга ёқади, на қадар у одамни у унвон ила севасан... Худди шунингдек, Жаноби Ҳақнинг фақат "Раҳмон" ва "Роҳийм" исмларини ўйлаб кўр: Сен севган ва шафқат туйган бутун мўмин боболаринг ва аждодларингни, ақрабо ва аҳбобингни дунёда анвои неъматлари ила, Жаннатда анвои лазоиз ила; саодати абадийяда уларни сенга ва Ўзини уларга кўрсатиши ила уларни масъуд этгани жиҳатда у "Раҳмон" исми ва "Роҳийм" унвони севилмоққа на қадар лойиқдирлар ва бу икки исмга руҳи башар на даража муҳтождир, қиёс эта оларсан.