Алың Денизле шәһәре суды мөдәфәгасепдә (узен яклап ясаган чыгышьтда) сөйләгән сузләренпән бер өзек:

"Әйе... Без бер җәмгыятьбез. Ләкин шундый бер җәмгыйтьбез ки, һәр гасырда ул җәмгыятънең өч йөз илле миллионнан артык мөселман әгъзасы бу-лыр. һәм алар көн саен биш тапкыр намазда, ул изге җәмгыятьнең кануннарына бик хөрмәт күрсәтеп, Аллаһның хозуры алдында торалар. Һәм

аятен үзләренә программа итеп, бер-берләренең ярдәменә догалар һәм мәгънәви са-ваплар казану белән юнәләләр. Без -менә шундый бер җәмгыятьнең кешеләребез. Безнең үзенчәлекле вазыйфабыз - шул Коръәннед имани хакыйкатьлә-рен иман әһелләренә белдереп, мөэминнәрне һәм үзе-безне мәңгелек төрмәдән (җәһәннәмнән) коткару һәм мәңгелек җәннәт сәгадәтенә ирештерүдер. Башка сәяси, дөньяви җәмгыятьләр белән бәйләнешебез юктыр. Аларга колак та салмыйбыз".

 ӘМИРДАГ ҺӘМ АФЬЮН ТОРМЫШЫ