Prijsi I Rinise | Prijsi I Rinise | 152
(1-162)

Vlera e tij po del në shesh nëpër disa vëllezër, sepse ata me sinqeritet vazhdimisht po e lexojnë këto libra brilante, Kjo vlerë rrënjoset aq shumë tek njeriu sa që po të mblidhen të gjithë mosbesmtarët në kokën e këtij njeriu që ka përparuar në besimin e vërtetë, përsëri nuk mundin ta shtyjnë që ta braktisë shërbimin e Risale-i Nurit .

Shërbimi i Risale-i Nurit është një nga mirësitë më të mëdha që më ka sjellë All-llahu xh.sh.. Bile, edhe po t’i shërbej shërbëtorit të Risaleve prap do të ndjej një nder. Kjo lidhja ime dikujt mund t’i duket shumë e fortë, por ajo asnjëherë nuk është aq e fortë sa duhet .Përshembull: Kur lexojmë një vepër të një autori ndaj tij pak a shumë ndjejmë një nderim. Sikurse kur lexojmë librin e Molierit, Hygoit e Gëtes habitemi ndaj tyre . Vallë, a më tregoni ju si duhet të jetë lidhja dhe habija jonë ndaj një autori islam që është komentatori i Kur’anit?. Po sikur librat e atyre personave të famshënm të shkruhen në letër? Risale-i Nuri që është një koment i Kur’anit a nuk duhet të shkruhet nëpër faqe të arta? Po qe se për orë të tëra përpiqemi të mësojmë diçka nga librat e një filozofi që nuk është mohues, atëherë librat e Beduizzamanit a nuk duhet t’i lexojmë duke sakrifikuar edhe gjumin, gjë që ajo na garanton lumturinë e të dy jetëve?!. Ja, kur paguajmë pesë lira një libër që ka qëllim këtë jetë, atëherë a nuk duhet të japim njëqind lira për Risale-i Nurin që ajo duke na ngritur në pozitën më të lartë na garanton lumturinë e kësaj jete së bashku me atë tjetrën?! O vëllezër! Bile për lirinë e një populli luftarak si ne, po të kishte nevojë për botim dhe për përhapjen e këtyre, duhet të sakrifikojmë tërë pasurinë tonë. Pra, ejani vëllezërit e mi! Në leximin e Risaleve të bëhemi gju më gju; në shërbimin e tij të kapemi dorë për dore; në thirrjen për islam të bëhemi krah për krah. Duke u ndriçuar me mesazhet e dritës, të punojmë së bashku që të marrim mësim nga mësimet e besimit. Duhet të takohemi dhe të bisedojmë sa më shpesh njeri me tjetrin. Të vrapojmë në rrugën e All-llahut xh. sh. Shpirtërisht të bëhemi gati, që të mos mundemi nga ateistët. Po qe se ka nevojë në rrugën e fesë së vërtetë ta sakrifikojmë edhe shpirtin tonë të ëmbël.

Vëllezërit e mi të shtenjtë!

Në veprat e Risale-i Nurit ka shumë virtyte të mira cilësore. Ne në asnjë libër tjetër nuk kemi mundur të gjejmë ato cilësi të dobishme dhe të veçanta që mban Ai.

Nuk ka ze