مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 377
(372-394)

دردنجى دستور: أهلِ كين و عداوت هم نفسنه، هم مؤمن قارداشنه، هم رحمتِ إلٰهيه‌يه ظلم ايدر، تجاوز ايدر. چونكه كين و عداوت ايله نفسنى بر عذابِ أليمده بيراقير. خصمنه گلن نعمتلردن عذابى و قورقوسندن گلن ألمى نفسنه چكديرر، نفسنه ظلم ايدر. أگر عداوت حسددن گلسه، او بتون بتون عذابدر. چونكه حسد أوّلا حاسدى أزر، محو ايدر، يانديرر. محسود حقّنده ضررى يا آزدر ويا يوقدر.


حسدڭ چاره‌سى: حاسد آدم، حسد ايتديگى شيلرڭ عاقبتنى دوشونسون. تا آڭلاسين كه؛ رقيبنده اولان دنيوى حُسن و قوّت و مرتبه و ثروت؛ فانيدر، موقّتدر. فائده‌سى آز، زحمتى چوقدر. أگر اُخروى مزيتلر ايسه، ذاتًا اونلرده حسد اولاماز. أگر اونلرده دخى حسد ياپسه؛ يا كنديسى رياكاردر، آخرت مالنى دنياده محو ايتمك ايستر وياخود محسودى رياكار ظن ايدر، حقسزلق ايدر، ظلم ايدر.


هم اوڭا گلن مصيبتلردن ممنون و نعمتلردن محزون اولوب قدر و رحمتِ إلٰهيه‌يه، اونڭ حقّنده ايتديگى اييلكلردن كوسويور. عادتا قدرى تنقيد و رحمته إعتراض ايدييور. قدرى تنقيد ايدن باشنى ئورسه وورور، قيرار. رحمته إعتراض ايدن، رحمتدن محروم قالير.


سس يوق

مكتوبات