Door jou verstand en jou menselijkheid wordt je telkens geconfronteerd met al die reizende, voortvarende schepselen die jou door je dwaling telkens net zoveel verschrikkelijke en talloze smarten van de geweldige dood op jou hoofd gooien als er in deze wereld bestaan. Als je verstand hebt zal het je hart branden... Als je een ziel hebt zal het je ziel verbranden... Als je verstand niet is gedoofd zal het van verdriet verdrinken. Wanneer jij vindt dat een uurtje als dronkaard van het verbodene genieten dit vieze plezier, eindeloze verdriet, smart en pijn het wel waard zijn, ga dan maar door... Zo niet gebruik dan je verstand! Om van die geestelijke hel gered te worden en om het geestelijke paradijs binnen te gaan, dat door geloof ook op deze wereld waar te nemen is, en het geluk van deze wereld te proeven, luister dan naar de lessen van de Qur’an... Vergelijk een minuut voorbijgaand, beetje plezier met veel eeuwig, voortdurend plezier van het geloof[1]...

En zeg niet: “Ik ga mijn leven voortzetten als een dier.” Want voor een dier is het verleden en de toekomst verborgen. De Vereerde Alwijze heeft in Zijn Barmhartigheid hen van talloze smarten gered. Zelfs een kip die geschapen is om opgegeten te worden, merkt niets wanneer zij wordt geslacht. Op het moment dat het mes snijdt wil zij het voelen, maar dat gevoel gaat meteen voorbij zodat ze dus ook van die smart wordt gered. Dit betekent dus dat het geheim houden van het verleden en de toekomst voortkomt uit een grote en volmaakte barmhartigheid, liefde en medelijden, en dit geldt nog meer voor de tamme dieren. Dit betekent dus dat je de dieren nooit kunt overtreffen in het genot dat zij op deze wereld beleven. Je bevind je duizenden keren onder hen. Want in tegenstelling tot de dieren worden door je verstand sommige dingen die verborgen zijn duidelijk en dat maakt jou verdrietig. Van de volledige vrede die in de versluiering van het verborgene te vinden is, ben jij helemaal beroofd.