Sayfa(1-11): | |||
   Kur’ân-ı Hakîmin tevâfuk cihetinden tezahür eden i’cazî nüktelerinden bir nüktesi şudur ki: Kur’ân-ı Hakîm’de İsm-i Allah, Rahman, Rahîm, Rab ve İsm-i Celâl yerindeki Hüvenin mecmuu, dört bin küsurdur. Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyânda Lâfza-i Celâlin tevâfukat-ı lâtifesindendir ki, bütün Kur’ân’da sahifenin âhirki satırın yukarı kısmında seksen lâfza-i Celâl, birbirine tevâfukla baktığı gibi, aşağıki kısımda da aynen seksen lâfza-i Celâl, birbirine tevâfukla bakar. Tam o âhirki satırın ortasında yine elli beş Lâfza-i Celâl, birbiri üstüne düşüp ittihad ederek güya elli beş lâfza-i Celâlden terekküb etmiş birtek lâfza-i Celâldir. Âhirki satırın başında yalnız ve ba’zı üç harfli kısa bir kelime fasıla ile yirmi beş tam tevâfukla tam ortadaki elli beşin tam tevâfukuna zammedilince seksen tevâfuk olup, o satırın nısf-ı evvelindeki seksen tevâfuka ve nısf-ı âhirdeki yine seksen tevâfuka tevâfuk ediyor. Acaba böyle lâtif, zarif, muntazam, mevzun, i’cazlı bu tevâfukat; nüktesiz, hikmetsiz olur mu? Hâşâ, olamaz. Belki o tevâfukatın ucuyla mühim bir define açılabilir.   SAİD NURSÎ Kerâmet-i Gavsiye Risâlesidir. Sikke-i Tasdik-i Gaybî mecmûasında ve teksir Lem’alar mecmûasında neşredilmiştir. Teksir Lem’alar mecmûasında neşredilmiştir. Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||
(Hesab-ı ebcedin ikinci nev’i ki, huruf-u hecâ tertibiyledir) o da; dört bin küsur eder. Büyük adedlerde küçük kesirler, tevâfuku bozmadığından küçük kesirlerden kat-ı nazar edildi. Hem 
tazammun ettiği iki vâv-ı atıf ile beraber iki yüz seksen küsur eder. Aynen Sûre-i El-Bakara’nın iki yüz seksen küsur İsm-i Celâline ve hem iki yüz seksen küsur Âyâtın adedine tevâfuk etmekle beraber, ebcedin hecaî tarzındaki ikinci hesabiyle, yine dört bin küsur eder. O da yukarıda zikri geçmiş beş esmâ-i meşhûrenin adedine tevâfuk etmekle beraber 
deki müşedded (ر) iki (ر) sayılsa; o vakit dokuz yüz doksan olup, pek çok esrar-ı mühimmeye medar olup, on dokuz harfiyle on dokuz bin âlemin miftahıdır.
