(Ma’nen ve rütbeten Beşinci Lem’a ve sûreten ve makamen Otuz Birinci Mektub’un Otuz Birinci Lem’asının kıymetdar Dördüncü Şuâı ve Âyet-i Hasbiye’nin mühim bir nüktesidir.)

İHTAR: Risâle-i Nur, sâir kitablara muhalif olarak başta perdeli gidiyor; gittikçe inkişaf eder. Husûsan bu risâlede, “Birinci Mertebe” çok kıymetdar bir hakîkat olmakla beraber çok ince ve derindir. Hem bu birinci mertebe, bana mahsus gâyet ehemmiyetli bir muhakeme-i hissî ve gâyet ruhlu bir muamele-i îmanî ve gâyet gizli bir mükâleme-i kalbî sûretinde mütenevvî ve derin dertlerime şifa olarak tebarüz etmiş. Bana tam tevafuk eden tam hissedebilir, yoksa tam zevkedemez.