^(*) Yıkılmış bir mezarım ki, yığılmıştır içinde

Said’den yetmiş dokuz emvât ^(**) bâ-âsâm âlâma.

Sekseninci olmuştur, mezara bir mezar taş.

Beraber ağlıyor ^(***) hüsrân-ı İslâm’a.

Mezar taşımla pür-emvât enindar o mezarımla

Revânım sâha-i ukba-yı ferdâma.

Yakînim var ki: İstikbal semâvâtı ve zemin-i Asya

Bâhem olur teslim, yed-i beyza-yı İslâm’a.

Zira yemin-i yümn-ü îmandır

Verir emn-ü eman ile enâma...

(*): Bu kıt’a, onun imzasıdır.

(**): Her senede iki defa cisim tazelendiği için iki Said ölmüş demektir. Hem bu sene Said yetmiş dokuz senesindedir. Herbir senede bir Said ölmüş demektir ki, bu tarihe kadar Said yaşayacak.

(***): Yirmi sene sonraki bu şimdiki hâli, hiss-i kabl-el vuku’ ile hissetmiş.