Sayfa(249-267): | |||
(Otuz sene evvel yazılan matbu’ “Muhakemat-ı Bediiye”de bahsedilen “Sedd-i Zülkarneyn” ve “Ye’cüc Me’cüc” ve sâir “Eşrat-ı Kıyamet”ten yirmi mes’ele, o Muhâkemat’a bir tetimme olarak on üç sene (Hâşiye) evvel bir kısım müsveddesi- yazılmış idi. Aziz bir dostumun hatırı için tebyiz edildi, “Beşinci Şuâ” oldu.) İHTAR: Evvelce mukaddimeden sonra gelen mes’eleler okunsun, tâ mukaddimedeki maksad anlaşılsın. ![]() ![]() âyetinin bir nüktesi, bu zamanda akide-i avam-ı mü’minîni vikaye ve şübehattan muhafaza için yazılmış. Âhirzamanda vukua gelecek hâdisata dâir hadîslerin bir kısmı müteşabihat-ı Kur’âniye gibi derin ma’naları var. Muhkemat gibi tefsir edilmez ve herkes bilemez. Belki tefsir yerinde te’vil ederler. ![]() sırriyle, vukuundan sonra te’villeri anlaşılır ve murad ne olduğu bilinir ki, ilimde râsih olanlar ![]() deyip o gizli hakîkatları izhar ederler. ---------------------------------------------(Hâşiye): Şimdi kırk seneden geçmiş. Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||