Îmânın binler mehâsininden yalnız beşini “BEŞ NOKTA” içinde beyan ederiz.

BİRİNCİ NOKTA: İnsan, nur-u îmân ile âlâyı illiyyîne çıkar; Cennet’e lâyık bir kıymet alır. Ve zulmet-i küfür ile, esfel-i sâfilîne düşer; Cehennem’e ehil olacak bir vaziyete girer. Çünki îmân, insanı Sâni-i Zülcelâline nisbet ediyor. Îmân, bir intisapdır. Öyle ise insan, îmân ile insanda tezâhür eden san’at-ı İlâhiye ve nukuş-u esmâ-i Rabbâniye îtibariyle bir kıymet alır. Küfür, o nisbeti kat’eder. O kat’dan san’at-ı Rabbâniye gizlenir. Kıymeti dahi yalnız madde îtibariyle olur. Madde ise, hem fâniye, hem zâile, hem muvakkat bir hayat-ı hayvânî olduğundan, kıymeti hiç hükmündedir.

SonrakiSon